بررسی مقایسه ای ظرفیت تولید مثل چهار نژاد گوسفند بومی ایران 1- رشد‘ قدرت پرواز وخصوصیات لاشه

در این بررسی صفات وخصوصیات مربوط به رشد چهار نژاد گوسفند ایرانی (بلوچی ‘ شال‘ مغانی و افشاری) مورد مطالعه ومقایسه قرار گرفته است و برای انجام آن جمعا 175 سر بره نر وماده از چهار نژاد از تولد تا ده ماهگی تحت کنترل بوده اند .صفات مورد مطالعه بترتیب رشد جنینی ‘ رشد در دوران شیر خوارگی ‘ رشد پس از شیر خوارگی تا شروع پروار و رشد و چگونگی آن در دوره پرواربندی بوده است. نتایج حاصله از بررسی بشرح زیر خلاصه می شود. 1- در مراحل مختلف قبل از پروار (بهنگام تولد‘ بهنگام از شیر گرفتن و در هفت ماهگی ) نژادهای شال‘ مغانی وافشاری از نظررشد در یک ردیف قرار داشته وهر سه با تفاوت معنی داری برتر از بلوچی بوده اند.(001/0>p) . 2- در پایان پرواربندی نیز نژادهای افشاری ومغانی ا زنظر رشد (وزن زنده) بر شال وهر سه بر بلوچی برتری داشته اند. (001/0>p) 3- سرعت رشد (متوسط افزایش وزن روزانه) نژادهای افشاری ومغانی در دوره پرواربندی با تفاوت معنی داری بیشتر از نژادهای بلوچی و شال بوده است(001/0>p). 4- از نظر بازده غذایی در پروار بندی نژاد افشاری مقام اول و نژاد بلوچی مقام آخر را کسب کرده ‘ ونژادهای مغانی وشال بترتیب در ردیفهای دوم و سوم قرار گرفتند. 5- طول ووزن لاشه نژادهای بررسی شده تفاوت معنی داری داشته (001/0>p). و لاشه نژاد افشاری طویل تر و لاشه بلوچی کوتاهتر از دو نژاد دیگر بوده است ‘ در حالیکه از نظر وزن لاشه نژادهای افشاری ومغانی ‘ برشال ‘ وهر سه بر بلوچی برتری داشته اند. 6- درصد لاشه به وزن زنده‘ درصد چربی (چربی داخلی +دنبه) ‘درصد قطعات کم ارزش (گردن ‘سرسینه وقلوگاه) و قطعات پر ارزش (سردست‘ران و راسته) لاشه در نژادهای چهار گانه تفاوت معنی داری نداشته است.